artist : ป้าง นครินทร์ กิ่งศักดิ์
title : หนังสือรุ่น
　　　　（ナンスー・ルン）
album : เลี่ยมทอง




เปิดออกมาดู โดยไม่ตั้งใจ ว่าจะได้เจอรูปเก่า
何の気なしに開いて見ていたら　古い写真が出てきた

อยู่ในวันเวลาที่สดใส วันที่มีเราข้างกัน
輝いていた頃の　僕らがともにいた頃の

ภาพเดิมๆก็หวนมา เปลี่ยนเวลากลับไปวันนั้น
昔の光景がよみがえってきて　時間をあの頃へとさかのぼる

ใจก็เหมือนสั่นๆ เกือบลืมกันแล้ว
胸がふるえてくるようだ　ほとんど忘そうになっていた


ต่างเดินกันไปตามทางของใคร แยกไปค่อยๆไกลห่าง
おたがいそれぞれの道を進み　少しずつ離れていった

อยู่ดีๆ วันหนึ่งก็จางหาย ขาดกันโดยไม่รู้ตัว
ある日突然いなくなってしまった　知らないうちに無くしていた

แต่เรื่องราวที่สวยงาม อยู่อย่างเดิมไม่เคยหมองมัว
でも美しい思い出は　昔のまま　色あせぬまま

ในหนังสือเก่าๆ หนังสือรุ่นเราเล่มนี้
この古い本の中に　僕らの卒業アルバムの中に


*รูปเธอยังยิ้ม ข้างเธอคือฉัน
写真の君は今も微笑んでいる　君の隣にいるのは僕

เพ่งมองดูนานนาน น้ำตาก็มาคลอๆ
目をこらしてじっと見ていると　ぽろぽろ涙がこぼれてきた

กี่ปีมาแล้ว เธอเป็นอย่างไรบ้างหนอ
何年経ったろう　君はどうしてるだろうなぁ...

ค่อยๆลืมเลือนกันไป ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
少しずつ忘れていった　どうしてそうなったのか僕にもわからない

เรื่องราวเหล่านั้นจึงจบลง
そうやって終わってしまった

(*)

เปิดไปดูเบอร์โทรไม่เห็นมี ที่ลงไว้คือที่อยู่
ページをめくっても電話番号は載っていない　書いてあるのは住所だけ

หยิบปากกาบรรยายในจดหมายว่าจำกันได้ไหมเธอ
ペンを取って手紙をしたためる　"僕のこと覚えてる？"

ที่อยู่เดิมที่เขียนไป หากเปลี่ยนแปลงก็คงไม่รู้
宛名に書いた昔の住所は　変わっているかもしれないけれど

ได้แต่หวังกันไป ความหลังคงไม่ตายจากเรา
こう願うばかり　過去は僕らから失われていないと



thx : http://www.gmember.com/music/