artist : ไข่ คฑาวุธ ทองไทย
title : ลัง
album : ลมใต้ปีก


ที่นี่สถานีรถไฟพัทลุง
ここはパッタルン駅です。

ท่านที่จะเดินทางไปกรุงเทพฯ
バンコクへ向かわれる方は

กรุณาตรวจดูสิ่งของสัมภาระของท่านให้เรียบร้อย
手荷物等をよくお確かめ下さい。

การรถไฟแห่งประเทศไทย ขอขอบคุณทุกท่านใช้บริการ
タイ国鉄をご利用下さいまして皆様ありがとうございます。

สวัสดีครับ
サワディークラップ



นึกถึงวันที่ฉันย่ำเดิน จาก...บ้านเกิด
生まれ育った土地から旅だった日を思い出す

มีลังหนึ่งใบ ใส่ความหวังไว้เต็มลัง
希望をいっぱいつめこんだダンボール箱ひとつ持って

ย่ำเท้าถึงชานชาลา ติดตั๋วรถไฟ ขึ้นกทม.
プラットホームへ踏みだした　バンコク行きの切符を携えて

แล้วรถไฟก็พาฉัน...พาหวังสู่หนทางที่ฉันไม่รู้...ได้
汽車は　私を　希望を　見たこともない道へと連れて行ってくれる

แว่วหวูดรถไฟ
かすかに汽笛が聞こえると

มีกำลังใจแว่วลอยตามลม
風にのって　どこからともなく気力が湧いてきた

(interlude)

*มาถึงวันที่ฉันย่ำเดิน ห่าง..บ้านเกิด
故郷から遠く離れ　歩いている今

แต่ลังหนึ่งใบกับความหวังนั้นลอยห่าง
ダンボール箱と希望は遠くへ行ってしまった

แล้วรถไฟก็พรากฝัน พรากหวังจากหนทางที่หวังคาดไว้ ไกล
汽車は夢と希望を置き去りにした　夢に描いていた道から遠く離れて

สิ้นหวูดรถไฟ
汽笛は消え

กำลังใจลอยหายตามลม
気力は風とともに消えた

(*)


thx : http://365jukebox.com/

Artist : มาลีฮวนน่า
Title : พร้าว
　　　　（プラーオ）
album : เพื่อนเพ


หาดทรายขาวๆ กับต้นพร้าวที่ชายเล ที่เราเคยนอนไกวเปล　　　　　
白い砂浜と　ハンモックを揺らして寝た海辺の椰子の木

แค่ ริมเล น้ำ ใสๆ　　　　　　　　　
水辺には澄んだ水があるだけ

เสียงคลื่นซัดสาด ฟังแล้วชาด หวังเหวิดใจ　　　　　　　　　　　
打ち寄せる波の音を　聞いていると恋しくなる

น้อง ทุ่มพี่ไปเสียไกล คิดถึงมั่งม่าย ละน้อง　　　
おまえは俺を遠くへ追いやった　懐かしく思っているかい？

　　　　　
ถึงพี่ไม่หล่อ ตัวดำเหมือนกับมีดหม้อ　　　　　　　　
俺はハンサムではないし　包丁や鍋のように色黒だけど

ก็พอไปวัดไปวา　　　　　　　　　
寺に行けるぐらいは人並み

น้องกลัวบัดสี เป็นแฟนกับพี่ ไม่สมราคา　　　　　　　
おまえは恥をかくのを怖がった　俺と恋人同士では釣り合わないから
　　　　
กับบาทกับเหรียญยีบห้า ใครจะบ้า มาแลกกัน　　
1バーツと25サタンを　交換する馬鹿はいない

　　　　　
หาดทรายยังขาว ต้นพร้าว กะยังสวย　　　　　　
砂浜は今も白く　椰子の木は今も美しい

แต่มาวันนี้น้องไม่อยู่ด้วย　　　　　
でももうおまえはいない

หาดที่เคยสวย กะหมดความหมาย　　　　　　　
美しかった海岸は　意味をなくした　　　　　　　　　　　　　
　　　　　　　　
ต้นพร้าวกะเฉา รักเรา ก็เหงาใจกาย　　　　　　　　
椰子の木は枯れ　俺たちの愛も寂しくなった（？）
　　　　　　　　
เสียงคลื่น ยัง กระทบทราย　　　　
波の音は　いまでも　砂浜に打ち砕け

ส่วนพี่เดียวดาย ที่ชายเล　　　　　
一方　俺はひとりきりで　海辺にいる



thx : http://www.geocities.com/hongmuen/