artist : เอ๋ พัชรา แวงวรรณ
title : รักร้าง
　　　　（ラック・ラーン）



ฟ้าจวนค่ำ ลมพัดฉ่ำอุรา
空が暮れようとしている　風が心を濡らす

มวลนกกาบินกลับรัง
カラスの群れが巣へ帰って行く

เห็นใบไม้ปลิว พลิ้วไปทุกทาง
木の葉が散っている　一面に舞い散っている

สุดอ้างว้างวิญญา
さみしくてたまらない


น้ำในลำธาร รินไหลผ่านทิวไม้
森から流れてきた小川の水は　

แล ลับไปไม่กลับมา
行ったきり帰ってこない

เหมือนความรักเรา
私たちの愛も同じ

ร้างเลยลับตา
朽ち果て　消え

ไม่ทวนมาดังหมาย
元へは戻らない


* ฟ้ากว้าง มองเวิ้งว้างน่ากลัว
広い空が　寂寞として怖い

อกระรัว เมื่อยามต้องอยู่เดียวดาย
胸が震える　孤独になったから

แสนเศร้า คิดถึงคนเคียงใกล้
ひどく悲しい　あの人を思うと

ยามนี้ใจแทบจะขาด แล้วเอย
いまにも　胸が張り裂けそう


หนาวแรงลม ห่มผ้ายังหาย
風が寒い　毛布さえ吹き飛ばされる

แต่หนาวใจซิอกเอ๋ย
でも心はもっと寒く

แสนทรมาน หาใดไหนเออ
苦しすぎる　ありえないほど

สุด เฉลยเอ่ยคำ
言葉にできないほど

(*)